Hof van Twente

29 juli 2006 Rechtbank verklaard verordening "besparingsbijdrage" in strijd met de wet.
Sinds 1 januari 2005 hebben 35-40 personen geen volledige vergoeding gekregen voor de noodzakelijke aanschaf van een scootmobiel, maar heeft de gemeente onrechtmatig €363,-- in mindering gebracht. Volgens de Rechtbank geeft de Wet voorzieningen gehandicapten (WVG) geen mogelijkheid om een nadere verordening vast te stellen. Dit lijkt ook heel duidelijk nu de WVG een landelijke (formele) wet is. Voor een gemeente is er geen ruimte om een verordening vast te stellen die de eigenlijke wet in feite aantast.
De opmerking van de zijde van de gemeente dat diegenen die in het verleden geen bezwaar hebben ingediend tegen deze onrechtmatige korting het bedrag van €363,-- niet zouden kunne terug krijgen gaat voorbij aan het feit dat het bedrag onrechtmatig is ingehouden. De zogenaamde "betaling" is dan ook onrechtmatig. De betreffende personen dienen de gemeente dan ook aan te spreken door middel van een actie op grond van onverschuldigde betaling. Dit is in het Burgerlijk Wetboek geregeld.
De gemeente zou er verstandig aan doen de betreffende personen op eigen initiatief het bedrag te betalen. Dit voorkomt weer onnodige procedures en verspilling van gemeenschapsgeld.

30 mei 2006 Twijfel aan rechtmatigheid inzake preventief opgelegde dwangsom boerderijfeesten.

In het Dagblad Tubantia wordt aangegeven dat de gemeente Hof van Twente het middel van dwangsom gebruikt om preventief op te treden tegen zogenaamde boerderijfeesten. De burgemeester van Hof van Twente mw. A. Bijleveld heeft haar aanpak ter sprake gebracht in het Regionaal College van burgemeesters.
Het opleggen van een dwangsom valt onder de in de Algemene wet bestuursrecht gestelde regelgeving (kort Awb). Het begrip dwangsom heeft in deze wet een speciale betekenis naast het middel van bestuursdwang. Bij het preventief opleggen van bestuursdwang moet een gemeente al heel duidelijk maken dat het klaarblijkelijk is dat een wettelijk voorschrift zal worden overtreden. Dit betekent dat er sprake moet zijn van een dubbele zorgvuldigheids toets.
Het regime van de dwangsom is in principe nog beperkter en geeft aan dat een dwangsom alleen kan worden opgelegd als de overtreding reeds heeft plaatsgevonden of om herhaling van de overtreding te voorkomen. In het kort komt het er op neer dat bij boerderijen, waar op basis van door de politie opgestelde rapportages is geconstateerd dat er wettelijke voorschriften zijn overtreden, een dwangsom kan worden opgelegd om herhaling te voorkomen. Een dwangsom kan echter niet in algemene zin in het vooruitzicht worden gesteld aan iedere boerderij bezitter. Dit is te onbepaalbaar en in strijd met de in de Awb gestelde regels.

Hierbij komt dan tevens dat de politie moet constateren dat er sprake is van overtreding van wettelijke voorschriften. Wanneer is er sprake van een boerderijfeest. Over enige tijd komen de examenfeesten er weer aan. Als zoon of dochter is geslaagd zal dit zondermeer leiden tot een feest. Artikel 2.2.2 van de Algemeen Plaatselijke Verordening is niet van toepassing aangezien een dergelijk feest geen evenement is in de zin van dat artikel. Of een echt boerderijfeest een evenement is zal de politie moeten bewijzen en vastleggen in haar rapportage. Veelal zal dit afhangen of er sprake is van enige vorm van bedrijfsmatigheid dan wel er sprake is van enige vorm van commercialiteit. Wanneer veel vrienden bij elkaar komen die samen hebben betaald voor de inkoop van de consumpties die zij nuttigen zal het moeilijk worden om daar een wettelijke overtreding uit te destilleren. Bij het kijken naar de gebruiksbepalingen van bestemmingsplannen zal ook dit niet altijd evenveel duidelijkheid geven, aangezien één feest het karakter en gebruik van de boerderij niet verandert. Indien er sprake is het meerdere keren houden van een feest in de zelfde boerderij kan er mogelijkerwijs worden opgetreden. Het letterlijk nemen van de gebruiksvoorschriften kan echter ook een averechtse werking hebben op vergunningen voor jaarlijkse evenementen die de gemeente afgeeft voor terreinen waarin de gebruiksbepalingen, op basis van het geldende bestemmingspan, niet voorzien. De eigenaar van de boerderij die een dwangsom krijgt opgelegd kan hierna zelf een onderzoek instellen en de gemeente daarna verwijzen. Een en ander in het kader van de rechtsgelijkheid.

De zorg van de gemeente op grond van de brandveiligheid is natuurlijk terecht. Indien er zich calamiteiten voordoen en er slachtoffers vallen zal er naar de gemeente worden gewezen waarom zij niet heeft ingegrepen. Indien de gemeente alleen op grond van oneerlijke concurrentie ten opzichte van de reguliere horeca actief is geworden is het maar de vraag of deze taak haar toebehoort.
Indien er daadwerkelijk een dwangsom wordt opgelegd doet diegene die ze krijgt er verstandig aan de situatie aan de rechter voor te leggen.